- kirişləmək
- f. Kiriş çəkmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
kirişləmək
Look at other dictionaries:
kirişləmə — «Kirişləmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kiriş — I (Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan, Gədəbəy, Gəncə, Kürdəmir, Qax, Qarakilsə, Salyan, Tovuz) 1. cəhrəni işlədən ip (Cəbrayıl, Tovuz). – Kiriş qırıldı, cəhrə dayandı (Cəbrayıl); – Kiriş olmasa cəhrə işdəməz (Tovuz) 2. qoyun bağırsağından hazırlanmış… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
arfa — <alm.> mus. Üzərinə simlər çəkilmiş böyük üçbucaq çərçivə şəkilli barmaqla (mizrabsız) çalınan musiqi aləti; cəng. <İnsanlar> kamanların altına çanaqlar qayırıb, kirişlərin də sayını artırmaq yolu ilə nəticədə arfa və arfaya bənzər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çanaq — is. 1. İçi oyulmaqla ağacdan (taxtadan) hazırlanan qab növü. Çanağa un tökmək. – . . Kənarda taxtadan qayrılmış bir neçə su çanağı var idi. C. M.. 2. Çanaq tutan qədər ölçü vahidi. İki çanaq un. – <Pakizə xala:> Özüm də evin qabağında bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəng — 1. is.: çəng olmaq – qıc olmaq, keyləşmək, hərəkətdən düşmək, hissizləşmək. Əl ayağı çəng olmaq. – <Gülo:> Deməli, mənim yaşamağım üçün o ölməlidir! Sonra? Bəs sonra?! – deyib, iflic tutmuş kimi barmaqları çəng olub qıvrıldı. S. R.. 2. is.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kiriş — is. 1. Möhkəm ip. Dəmirçioğlu başa düşdü ki, onun qollarını mumlu kirişlə bağlayıblar. «Koroğlu». 2. Ox yayının iki ucuna tarım bağlanan ip. Kirişi çəkmək. – Xan üçhaçalı bir oxu kirişə qoydu, . . oxu atıb gözlərini yumdu. M. Rz.. // Mişar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
